Blijf typen...
Bali heeft veel kanten, zowel voor duikers als niet-duikers. René Weterings, een onderwaterfotograaf, vertrekt naar Pemuteran na Tulamben. Hij duikt opnieuw in het derde deel van zijn vierluik, zowel boven als onder water.
Onze eerste zes dagen op Bali zitten er op. Met een busje worden we binnen drie uur naar Pemuteran gebracht. We passeren honderden kleine winkeltjes aan de kant van de weg. Er worden niet alleen verschillende soorten zelf gekweekt fruit of bloemen verkocht, maar ook drankjes en zelfgemaakt vers eten. We zien helaas plastic afval overal. Het lijkt erop dat men er geen moeite mee heeft dat er een grote bende voor hun deur staat. Zonde, want het eiland zou nog mooier zijn als dat afval er niet was. De Indonesische vlag wappert in scholen en andere officiële gebouwen. Lange slingers van bladeren en bloemen hangen boven de straten van de dorpen.
Foto credits: René Weterings
Amertha Bali Villas is een prachtig ontworpen resort dat een ongeëvenaarde Balinese gastvrijheid biedt. We blijven hier de komende negen dagen. In onze twee huisjes hebben de kinderen hun eigen kamer met een badkamer en toilet. De prachtige tuin heeft een prachtige buitenkeuken, een vijver en een eigen zwembad. We schrijven ons in bij Karang Divers Bali's duikcentrum nadat we alles hebben opgehaald. We worden ook hier hartelijk verwelkomd en alle duikspullen worden netjes voor ons opgeborgen. We plannen onmiddellijk onze eerste duik voor morgen, maar eerst willen we genieten van de mooie lucht en de invallende avond.
Foto credits: René Weterings
Mandarin Point is de naam van het huisrif, vernoemd naar de mandarijnvisjes die er wonen. We plannen een avondduik om deze schitterende vissen te gaan zien. Maar eerst gaan we het huisrif overdag verkennen. We beginnen echter met het bekijken van het huisrif gedurende de dag. Ik neem Isis mee en we maken een duik in water met matig zicht met een gids. Ik vind het maar niks om met zo weinig zicht met Isis te duiken, ik ben in mijn hoofd te veel met haar bezig en niet met het onderwaterleven. Dit was ook echt verschrikkelijk in vergelijking met het huisrif van Tauch Terminal Tulamben; ik had iets mooiers verwacht. De gids belooft echter dat het zicht op de mandarijnvisjes tijdens de avondduik verbetert na de duik.
Foto credits: René Weterings
Ik ga die avond samen met Cindy, Isis en onze gids op zoek naar de prachtige visjes, waarvan we tot nu toe alleen van konden dromen of in een zoutwater aquarium zagen zwemmen. We voelen ons gespannen, want we willen ze natuurlijk niet missen! Het is nog steeds vrij licht als we het water ingaan. Maar dat is de bedoeling, want op dit moment van de dag laten de mandarijnvisjes zich zien, wordt ons verteld. Nog steeds is het licht genoeg om zonder lamp te duiken. Dat is goed, want mandarijnvisjes houden niet van felle verlichting. We duiken rond een stuk ogenschijnlijk oninteressant koraal, maar de gids is druk aan het zoeken. En jawel, na slechts een paar minuten zien we de eerste mandarijnvisjes. Wat een kleine visjes zeg! Erg gaaf om te zien, vooral het moment dat ze even boven het rif een dansje doen, prachtig!
Foto credits: René Weterings
De tweede helft van de duik is een echte nachtduik, voor Isis is dit haar eerste keer, best spannend dus. Maar ze doet het goed en wat een gave duik is het ook. Mandarijnvisjes, een schildpad, koraalduivels, langoesten, scheermesvisjes laten zich zien, echt een supergave eerste nachtduik. Het mooiste is misschien wel de reactie van Isis, die glimlach en haar verhalen, fantastisch gewoon! We genieten van een Balinese avond op het resort nadat we de indruk hebben opgedaan van de eerste duik in Pemuteran. Wanneer een groep dansers optreedt, worden er opnieuw heerlijke gerechten op tafel gezet. We zullen morgen niet duiken vanwege andere plannen.
Foto credits: René Weterings
We gaan naar het mangrovegebied in het uiterste westen van Bali omdat we allemaal zo van de natuur houden. Inderdaad, we hebben genoeg tempels gezien tot nu toe; het is tijd voor iets nieuws! Daarom hebben we een ervaren privégids en een lokaal bootje voor onszelf geboekt, na ongeveer 40 minuten rijden komen we aan op een lokaal klein strandje. Aan de overkant zien we de mangroven al liggen. Al voor we in de boot zitten, heeft de eigenaar van de boot een grote zee-egel uit het water gehaald om ons te laten zien…ehm…die dingen steken toch? Vakkundig houdt hij het grote dier vast, eigenlijk best interessant. Meestal blijf ik er onder water ver weg van, maar op deze manier zijn ze best mooi. Het is niet ver varen en al snel wandelen we met onze blote voeten bij eb over het zand en slib. We hebben het tij mee, een mooie en ongeplande meevaller.
Foto credits: René Weterings
De gids waarschuwt ervoor dat we goed opletten. In de poeltjes zien we veel mangrovekwallen en zeesterren, ijsvogels vliegen voorbij en in de verte zien we roofvogels in de lucht en apen op het strand op zoek naar voedsel uit de zee. Hij vertelt met veel plezier over het gebied en zijn zorgen over de overmatige algengroei, die de jonge scheuten van de mangroveplanten slecht maakt. Rowan en Isis luisteren goed en genieten van de prachtige natuur, net als wij.
Elke avond komen de vele gekko's uit hun schuilplaatsen en laten ze zien wie ze zijn. De tokeh, de koning van de gekko's, is een regelmatige gast in ons huis en laat zich graag horen. Zijn onmiskenbare geluid klinkt vreemd, maar het verdwijnt snel en is eigenlijk ook wel heel leuk.
Foto credits: René Weterings
We zijn niet echt van de verlanglijstjes met specifieke dieren die we willen zien. Maar we hebben één wens voor deze vakantie: het zien van een hengelaarvis. Onze gids weet er wel een paar te zitten op de duikstek The Jetty, ook wel Fisherman’s basket genoemd. Hij waarschuwt ons wel dat de duikstek een vreemde is en niet per se de mooiste. Maar dat maakt ons niet uit, en na vijf minuten varen komen we aan bij de andere kant van de baai. Weer is er matig zicht, ik schat het op ongeveer tien meter. De bodem is zwart zand, maar er is ook veel afval. Hier liggen touwen, jerrycans en plastic. Maar al snel toont de gids ons mooie dieren, iets wat je hier eigenlijk niet zou verwachten.
Foto credits: René Weterings
Gave zeenaaktslakken op de bodem, mooie schelpdieren en af en toe een plukje koraal. Maar…dan ineens wijst hij een zeepaardje aan! Oh ja, die zitten hier natuurlijk ook…gaaf! Cindy en ik wisselen elkaar af voor foto’s en filmpjes terwijl ik bezig ben met een andere prachtige wezen, een spookfluitvisje. Wauw, wat een vreemde maar gave stek is dit zeg. Een paar honderd meervalletjes bevinden zich onder een gezonken busje. Een fantastisch moment om vast te leggen. Onze lucht gaat snel op, niet van de diepte, want we duiken niet dieper dan 13 meter. Nee, vanwege de enthousiasme voor de prachtige dieren die hier te zien zijn!
Met de laatste lucht in onze flessen zijn we bijna aan het einde van de duik wanneer de gids een knalgele frogfish aanwijst. Ik heb er eindelijk een gevonden. Als er een tweede exemplaar op een meter afstand ligt, geven Cindy en ik elkaar een high five.
Foto credits: René Weterings
Met onze lijven nog vol met ‘geluksstofjes’gaan we nóg een wens in vervulling laten gaan. Al in 2020 (de originele planning van deze vakantie) hadden we gezien dat bij de buren Reef Seen Divers Resort een schildpaddenopvang zit. Toen hebben we vanaf afstand al 2 jonge schildpadjes gesponsord, waarvan ze zelfs een persoonlijk filmpje gemaakt hebben. We "adopteren" echter twee jonge schildpadden bij de schildpaddenopvang en mogen ze nu zelf in zee vrijlaten.
Foto credits: René Weterings
Het is voedertijd, een flinke bak kleine vis wordt in de bakken met jonge schildpadjes gegooid en er wordt flink van gesmuld. Binnenkort worden ze allemaal vrijgelaten, echt een prachtig project. Het is echt een aanrader, aangezien je een week lang vrij binnen kunt lopen voor slechts 40.000 IND, wat ongeveer 2,50 euro is. Maar dan is het moment daar, Isis en Rowan mogen de schildpadjes in zee vrij laten. De kleine, kwetsbare dieren zwemmen naar open zee. Al snorkelend in de zee volgen Rowan en ik de dieren. Ik maak een paar prachtige foto's van Rowan en de schildpadjes. We hadden deze geweldige natuurervaring niet willen missen!
Foto credits: René Weterings
We eten vaak buiten het resort bij kleine restaurantjes of warungs en wandelen in de avond door het typisch Balinese dorp en dan terug over het strand naar Pemuteran. Het is een geweldige plek. In Tulamben beloofden we Rowan zijn tweede duik van de vakantie, die belofte komen we nu na. Maar dit keer gaan we alle vier te water, samen met een gids die Rowan in de gaten houdt.
Wat is het toch heerlijk om dat ventje te zien genieten onder water. Zijn gezicht heeft niet per se een duidelijke gezichtsuitdrukking en toch zie ik dat hij geniet. Zijn bewegingen onder water, het aanwijzen van dieren aan de gids en het zwaaien naar ons Ik ben zo blij en trots om dit samen met ons gezin te kunnen doen.
Foto credits: René Weterings
De gids ziet dit ook. Hij laat ons wat meer met rust en kijkt vanaf een afstandje toe. Samen duiken we over de Bio Rock, een duikplaats met veel grote metalen sculpturen om nieuwe koralen te laten groeien. In het ondiepe gedeelte zien we schildpadden grazen in het zeegras en in de sculpturen zien we grappige reuzenkogelvissen. Rowan en Isis poseren graag voor mijn camera, we genieten volop. En als we de rust gevonden hebben, maak ik de ultieme vakantiefoto. Een selfie van ons hele gezin, voor ons de mooiste die er bestaat! Deze duik met zijn vieren op duikplaats Bio Rock is er toch wel eentje om in te lijsten.
Foto credits: René Weterings
Resort: Amertha Bali Villas
Stad en/of regio: Bali, Indonesië
Blog deel 1: René Weterings in Tulamben
Blog deel 2: René Weterings in Tulamben
Duikstekken: Mandarin Point, The Jetty (ookwel Fisherman's Basket) en Bio Rock
Tekst & foto: René Weterings
Onderwaterfotograaf René Weterings is getrouwd met Cindy, vader van Isis en Rowan en woont in Geertruidenberg. Zijn passies? Het gezin, duiken, snorkelen, fotograferen en schrijven over zijn belevenissen in het water. Hij schrijft regelmatig artikelen voor o.a. DuikeninBeeld en het magazine ‘Onderwatersport’. Zijn opgedane kennis over onderwaterfotografie deelt hij graag met andere enthousiastelingen via diverse kanalen, van beginners tot gevorderden.
In 2015 werd hij ‘Belgisch Kampioen Onderwaterfotografie’ en in 2018, 2019, 2020, 2021 én 2022 'Nederlands Kampioen Onderwaterfotografie'. Op het CMAS Wereld Kampioenschap Onderwaterfotografie 2019 in Tenerife won hij zilver voor zijn foto in de categorie 'groothoek'.
Maandelijks het laatste duiknieuws, de beste aanbiedingen en de meest bijzondere liveaboard trips direct in jouw mailbox!